Thursday 22 September 2011

In die grond en blom skyn die hoop

Hier die gedig wat ek spesiaal vir die FLORHA! vertoning in die Baxter Teater, Rondebosch, Kaapstad geskryf en opgevoer het >> die foto's is tydens die opvoering geneem >>


In die grond en blom skyn die hoop

En so het sy opgestaan uit die blomme-velde,
'n besete vrou gevul met drome van die aarde se diepe waters
so doen sy haar daaglikse pligte met grond onder haar naels,
borduur sy die lande aan een met die stingels van blomme
sy is alleen, net sy en haar tien vingers,
soms van haar kop af, maar altyd geheg aan haar hart en haar blomtuin
sy is deels vrou, deels aarde, deels blom

hoor hoe haar stem deur die blom-woude breek!
kyk hoe sy haar menswees bevry
deur met grond en blom liefde te maak
in grond en blom skyn die hoop
wat nog by ons mense spook

sy het vele sonkoper velde ontdek langs die kusste
het hul gevul met voetspore vol ryp wense
die dou lek sy vroeg-oggend van die lelie-blare
vee haar wange met die sagte son wat deur die struike breek
sing sy alomheen die liedere wat resonant oor die vlaktes aanrol
'n vrou soos hierdie mag nie stil bly!

hoor hoe haar stem deur die blom-woude breek!
kyk hoe sy haar menswees bevry
deur met grond en blom liefde te maak
in grond en blom skyn die hoop
wat nog by ons mense spook

dit is daar waar sy wil wees
daar waar blomme vry, wild en helder kan bloei
waar grond diep gegtrap kan word
waar groen, geel, oranje, pers en rooi
rys uit modder en 'n nuwe wêreld aanbreek
ja, dit is daar waar sy wil wees
daar waar haar siel saam resoneer met die seismiese aardskuiwings
wat tril met die geboorte van elke nuwe blom
daar waar grond haar die ritme van wind en water leer
haar leer hoe om haar vel ten volle te voel
soos wat net 'n blom kan voel
blom sing haar lyf uit elke hoek en porie
tril die vrugbaarheid regdeur haar voetsole
trap sy versigtig want blomtyd is 'n vlugtige en delikate seisoen
en tog dans sy diep, hard en vinnig omdat blomtyd uitbundig en grensloos is

hoor hoe haar stem deur die blom-woude breek!
kyk hoe sy haar menswees bevry
deur met grond en blom liefde te maak
in grond en blom skyn die hoop
wat nog by ons mense spook

grond is bly om te voel hoe diep vrou haar spoor trap
blom is bly om te sien hoe passievol sy deur die vreugde van kleur stap
sy druk haar lippe en bors ferm teen die aarde
voel die vibrasie van die magtige minerale groei
wat stoot en rys deur wortel en blaar
hoe lank het sy vir hierdie blomtyd gewag!
nóú is dit hier en blom sy saam met een helse vrugbare krag

Sunday 4 September 2011

kabaret-poe''sie

kabaret-poe''sie - geskryf en voorgedra deur Lara by Lara Kirsten 1

kabaret-poësie

ek soek poësie
met rooi lippe
verse met bebeende visnetsykouse
wat sexy oormekaar kruis
digkuns met lang, swart
oogwimpers wat ritmies
die metrum oop en toe knip

ek soek poësie
met rooi lippe
en rasper keel wat
die woorde fyn sny
en bloedrooi op die
vloer laat spat

kabaret-poësie

wat smeulend die heupe uitdu
die kleinste beweging tot
‘n magiese oomblik laat lei

poësie wat been en arm
in ‘n paar-dans laat
knoop en rol
en stoot in en uit mekaar

ek wil nie grys poësie praat
geen kombuis-poësie
geen hang-tiet gediggies
uit my mond laat hang nie

geen boekrak-poësie
geen korset-en-pruik-poësie
geen pinkie-in-die-lug en
tuit-mondjie-poësie

slegs poësie wat met silhoeëttiese borspunte
die lug in fyn sinsuele stukke sny

toon
enkel
kuit
kniekop
dy
heup
vinger
pols
arm
elmboog
skouer
nek
ken
lip

skaduwee en lig speel op
vou en vel

mmm, ek kan ook toor,
chiaruscories toor met
tong-tegniek
ja, ‘n enkele rol van my tong en lip
stoot die verligte stofstraal
in ‘n tsunami van estetika

my sin
hang
sexy
kabaret-matig,
in die lug
val en ontplooi
in ‘n verleidelike lyf-kragtigheid

kan my woord ‘n witwarm
lus in jou lendene ontketen?

kan my woord ‘n senuwee
laat span
en dit in ekstase laat
terugbons na sugtende bevrediging?