Tuesday 29 November 2016

those with wings

ladybirds bleed from her heart
hundreds of them morass inside her chest

their flecked wings start to stir
and ready themselves for take-off

her heart has no choice
it clings to the ladybirds' rising wings

nothing can stop the flight of her heart
and the hundred wings

her sternum breaks open
and her rib cage cracks and splinters

those with wings
will fly free

poetry

poetry is the internalising of
the external
and the externalising of 
the internal

Monday 28 November 2016

op my tong tik daar 'n taal

op my tong tik daar 'n taal
wat iets in my siel wakker maak
laat ek vir 'n oomblik indink
hoe dit sou wees om taal-loos te wees
my hart sal dor en dof wees
die verveling sal my kieste opdroog
dink net hoe gesprekke, grappies,
woordspelinge en gedigte ons mense so opgewonde maak
daar is iets so lewe-gewend aan taal
'n goeie gedig is dikwels lekkerder as
'n lekker ete
mens se kieste, kele en tonge honger
na die verrukking van woord

daar is iets so gierig in my om
woorde myne te maak

dankie evolusie vir taal!

Friday 25 November 2016

tenger skaduwee

as ek my tenger skaduwee sien val 
teen 'n muur of die grond
dan is ek verbaas hoe hierdie lyf van my
soveel dinge in die lewe kan takel en oorwin
die dood en hartseer
ontheiliging en skending
berge en vrees
skaamte en spoke

soos

soos die wol-steke van 
'n breinaald 
afval
so val die weenklanke 
 - so ongesiends en onseremonieel  - 
uit my keelwand

Tuesday 22 November 2016

soos 'n soutpot

ek skud my kop 
soos 'n soutpot in klam weer 
jirre ek voel poësie 
vasklou in elke sel van my kop 
daar is 'n swerm verse 
wat in die rafters van my skedel 
sit en nesmaak 
ek skud en skud my kop
sodat die sout van 
my digterlikhede my beendere 
met net die regte hoeveelheid 
essensiële minerale sal voed

Monday 21 November 2016

hoe kan ek?

hoe ek ookal spring
en my kop rond en bont skud
my brein wil net nie van posisie verander

hoe kan ek out of the box dink
as my brein nie 'n enkele sentimeter in my skedel
kan omwentel nie?!

my brein wil ek binnenste-buite tiep
die idee's moet waterval van onder na bo
en alle natuurwette oorskry
ek wil my brein uittrek in lang elastiese stukke en
in bolle rol soos stringe kougom
ek wil my tande insink in my brein soos 'n perske
dat die idee's soos soet-somer-sap uit my brein sal spat

hulle sê my oë is die vensters van my siel
maak hulle wyd oop sodat
die gordyne van my sielsbrein
los en oop kan waai

Friday 18 November 2016

seëvier

ek sit in 'n vliegtuig
en net hier agter my sit 'n jong vrou
en gesels oor die trefkrag van die rymende koeplet
hierlangs my begin 'n swart man te klets oor 
die metafoor waaraan hy timmer en skaaf 
en waarmee hy eendag die wêreld gaan oorneem
voor my sit 'n gryskopman en bespiegel oor
die medisinale gebruike van sonette
en wat die beste manier is om dit in te kry - 
snuif, inspuit, sluk of rook?
oorkant die paadjie sit 'n Indiër man 
en wonder hardop (met sy oë toe) hoe sy ragas 
gaan klink in kombinasie met die resiteer van 'n handvol haiku
die lugwaardin loop verby met haar trollie
en bied aan 'n keuse tussen komplimentêre limerieke en odes
deur die luidsprekers breek die vlieënier se stem 
en in vrye vers besing hy die wondere van vlieg

slaap ek dalk? ek knyp myself aan die dy
want ek kan dit nie glo -
wat 'n digterlike vlug!

die volgende oomblik staan ek vrymoedig op
vokaliseer hardop my mees onlangse gedig
waai koebaai 
en spring uit die naaste nood-uitgang
 - sonder valskerm -

as die poësie so seëvier
dan sal ek verseker vanself ook kan vlieg

Thursday 17 November 2016

die gedig moet tjank

ek wil die gedig nerf-af stamp
ek wil die gedig se murg uitsuig
ek wil die gedig se skeen-been tref
ek wil die gedig se weenklaag uit haar keel trek
die gedig moet tjank en kerm en ween 

my woorde en besinning maak my 
so in beheer van my emosies klink
kan hierdie gedig nie net al die trane 
in die wêreld vir my huil nie?!

Wednesday 16 November 2016

bloody bites

mosquitoes of metaphors keep biting my ankles
frenetically i scratch the itch
but alas the metaphors fly briskly away
leaving only their bloody bites

Tuesday 15 November 2016

ever shifting shadows behind a restless sun

there are these whiffs of metaphors 
that i can smell with my eyelashes

fleeting inklings of love 
flit like shadows 
across the forest floors
haunting my ankles
but never letting me catch them -

the sun moves too quick 
to make stagnant pools of 
shadows 
or love

Monday 14 November 2016

die met vlerke

liewenheersbesies bloei uit haar hart
honderde van hulle moeras in haar bors

die spikkel-klein vlerkies begin ritsel
en maak gereed vir opstyg en vlieg 

haar hart het nie 'n keuse nie 
sy klou vas aan die besies se rysende vlerke

niks kan die vlug van haar hart
en die honderd vlerke keer nie

haar borsbeen breek oop
en haar ribbekas splinter en spaander

die met vlerke 
sal vry vlieg

Sunday 13 November 2016

tussen my tone

soos dik nat klei kom die dag
voortgespruit tussen my tone
altyd tussen my tone
asof die daadwerklikheid slegs kan realiseer
met die filtrasie deur my tone
my tone krul en strek
en so kriewel en sprei die lewe tot 
in jubelende wakkerte
deur my hele lyf

Saturday 12 November 2016

ontbloot

die vensters van my siel breek oop
en ontbloot
al my denkbare ongenaakbaarhede

Friday 11 November 2016

simple humanity

i do not want sympathy
understanding
or compassion

just simple humanity

humanity for me means
a certain tolerance
acknowledgment
adaptability
reaching out
and
kindness

Thursday 10 November 2016

humanising

in a strange way i celebrate these times
because of its intensely humanising effect on me
yes, it is painful, sad, violating, severing
but more than humbling
it is humanising
making me feel everything there is to feel
to call myself a human

Wednesday 9 November 2016

die wond bly oop

die wond bly oop en bloot
geen kans word my gegun
om dit tot stolling te bring

die bloed bly loop
ek het nie meer die hart om 
te treur oor my pa nie

ons moet nou krisis-beheer uitoefen
by sy ingebreekte huis
gebreekte slotte en hekke

die wond bly oop
geen kans tot stolling
wat het van my hartseer geword?

dit is onenergieke poliesmanne
cut to the chase insurance assessors
en baatsugtige bure wat net tafels en heaters en verf wil gryp

sakke en bokse van my pa se goed
wat ek met 'n teesinnigheid uitdeel
vir die hospice en spca

trek hou met al die nuwe slotte
verlig maar halfhartig die housesitter
die huissleutels oorhandig

want ons het geen keuse meer nie
die huis gaan van alle trots beroof word
die wond kan nie net so oop bly nie

closure 
ordentlike closure 
moet gevind word

making sense again

today I came across 
a green insect that 
i have never seen before -

the wings perfectly gridded in 
the likeness of the veins of a moist 
and chlorophylled leaf

on the windowsill he sits unmovingly
surrounded by harsh brickwalls 
and a cold staircase

his keen greenness and 
trembling antennae 
spelling his acute aliveness

to me he looks alone and lost
what will he be sensing 
of his fate?

we can't resist to interfere 
and move him 
under the shade of a tree

without fuss he melds with 
his surroundings -
making sense again



Tuesday 8 November 2016

richter-skaal

my gedigte is my richter-skaal
wat al hierdie hart-bewings
in my hart-kors in fynste kallibrasie meet

deesdae is die telling maar moer-hoog
my sinapse word oorvloed
deur tsunamis 

die wolkekrabbers in my gemoed
pletter neer in
absolute ontmoediging

die vensters van my siel breek oop
en ontbloot 
al my denkbare ongenaakbaarhede

die sikone spiraal my hart in een stywe knoop
wat god-weet-wanneer
ontknoop gaan word

Sunday 6 November 2016

Saturday 5 November 2016

Friday 4 November 2016

leidrade

deur jou pointillisme tel ek leidrade 
op van jou binne-oog
en probeer pyl wat jou aan die gang gehou het
die helder kolle netjies afgedruk met 
jou selfgemaakte tools
gee niks van jou donkerte weg nie

Thursday 3 November 2016

evocation

in the early morning hours
i stir from sleep
the grumblings of the city slices through my skin
i pick up a poetry book by ted hughes
try to find traces of his manhood
giving away some signs of the pull and influence 
over his departed women

Wednesday 2 November 2016

klipwee

        meanings that will not part from the rock - Ted Hughes

hoeveel weke nou in die stad
en my oë soek elke greintjie van klip 
en onbewoonde klip-koppie uit
daar is so 'n sterk hunkering na 
'n diepe indompeling in
die klip-natuur

dit is 'n skaarse ding hier
want sement en staal floreer 
en tentakel onderhands 
elke klip-porie

as daar so iets bestaan soos heimwee 
dan moet daar seker ook klipwee wees - 
'n wilde waansin om in aanraking te kom 
met suiwer onopgesmukte klip
daai onstuitbare honger na 
die 
genadelose 
opregtheid 
van 
klip

stone-sickness

       meanings that will not part from the rock - Ted Hughes

how many weeks now in the city
and my eyes are searching for every grain of stone
and uninhabited rocky hillock
there is such a strong yearning for
a deep immersion into
stone-nature

it is a scarce thing here
for cement and steel flourish
and tentacle insidiously
every pore of stone

if there exists something like homesickness
then there must surely be stone-sickness - 
a wild madness to come in touch with
pure unadulterated stone 
that irrepressible hunger for
the 
merciless 
genuineness 
of 
stone

Tuesday 1 November 2016

Mountain Man

    for Kim  

Out there is a man who loves the mountains 
In his eyes I see reflected the glinting grit of quartz  
In his feet flames the heat of deeply sunken volcanoes 
From his shoulder-blades flare out wings fashioned out of the mountain winds 
In his hands he holds the healing mists of the valleys 
Down his spine cascade the waterfalls of emerald green gorges 
Through his veins ripple the spirits of the berg rivers
In his thighs shake the magnificent thunderstorms 
On his forehead trembles the fierce energy of the high peaks 
In his heart beats the pulse of the earth 
keeping him ever tuned-in to the wild nature of the mighty mountains  


... and this man I love 
he keeps reminding me of my love 
for these wild and free places