wat sal gebeur as ek al my metafore in die smeltkroes gooi? een goudrooi stuk gedig borrel en stoom soos kokende lawa met my tong breek ek die keramiek-dop oop sodat die blinke gietsels selfs die son sal verblind * * * what will happen if i throw all my metaphors in the crucible? one piece of golden-red poetry bubble and steam like boiling lava with my tongue i break the ceramic shell so that the shining castlings will blind even the sun
spin my weg in 'n digterlike sikloon laat my tong in honderd helikse afsplinter en alles in sig opsweep - die vrede en die onvrede die vreugdes en die vrese die vryhede en die onvryhede draai en tol onbegrensd totdat elke wilde visioen klouend aan die sillabes oplos tot een magiese metafoor
ek sit my pen sommer direk op my tong my hand kan nie byhou om die wilde woorde neer te skryf nie en my tong is te oorweldig om al die digter-visioene te verwoord nou moet pen en tong in die boksersring dit uitwoed en sien wie bly staan
ek piepie vinnig ek eet vinnig ek drink vinnig ek was en vee vinnig net sodat ek so gou moontlik by die klavier en digkuns kan uitkom
soos rokers drinkers inspuiters en snuifers hulle fix moet kry so moet ek ook hoe kan ek ooit apologeties wees vir hierdie dryf om slaaf van woord en klank te wees?
ek raak nou moeg vir konsert-administrasie ek wil nou net 'n gedig skryf my brein weer sag en plooibaar kry met metaforiserings ek verlang na my digterlike fantasie-wêrelde daai plek waar my geestesoog val en struikel oor die flitsende visoene in my kop en nie kan byhou met die beeldstorms nie
may i feel the primal pulse deep inside my chest that pulse that takes my feet in its power and reforms my steps into the wild dance of deeply sunken rhythms annexate my head with the irrepressible heartbeat of the earth take over my limbs with the multiple drumming beats colonise my heart with the bold pulsation of a deeply sincere humanness proselytise my ears with the divine pulse captured in the relentless driving force of the indomitable eagerness of survival die oer-pols mag ek die oer-pols diep in my borskas weer voel daai pols wat my voete in sy mag neem en my pas vervorm tot die wilde dans van diep-versonke ritmes annekseer my kop met die onbedwingbare hartslag van die aarde neem my ledemate oor met die veelvuldige trom-patrone kolonialiseer my hart met die onverskrokke polsslae van 'n diep-egte menslikheid bekeer my ore met die goddelike polsering vasgevang in die meedoënlose stukrag van die onverskrokke oorlewingsdrang