Thursday 28 August 2014

uprightness

when
stick
will 
be 
called 
upon 
to
crutch
the 
fatigue
in
the
bones
let
the 
memory 
of 
the
last
uprightness
flower 
into
the
sky
and 
hurdle 
the
body
against 
the 
cringe 
the 
hunch
the
fall 
and 
shout 
out 
so 
that 
no 
one 
will 
walk 
past
without 
seeing
this 
willful
proof
of 
life

Sunday 17 August 2014

smell the ash in my eyes

it looks like
the gnarly sky
is headed towards
an outburst of
dark leaded drops
if only I can taste the sky-water again
come rain come wash away
the soot of the black-blistered land
we have had enough fires and smoke
enough hatred and killing
the bodies can not keep upright in
this soulless aridity
smell the ash
in my eyes
peace is a forgotten word
the tumescent earth
has forgotten how to breathe
belligerence abounds
the mountain buttresses
shake with
the
spasms
of
suffocation

Tuesday 12 August 2014

wonderlike malligheid

sluk terug my kwylende tong

getye smelt oor my voete

deurmekaar voetspore

blydskap van reunifikasie
wink diep en so ekstaties in my een oog
klou ek aan die liefde
geen groter blydskap as hierdie
verskrikking van die spinnekoppe en hulle rakke
slaat die wonderlike malligheid in die pleister van die mure

uit die oneindigende windrigtings
kom vissermanne se aas-asems gejaag

die vuurvliegies vlieg in my hare
verbyster my pad

die vreugde knyp my aan 
die binnekant van my kieste

hoe deel ek hierdie met die wêreld?

Sunday 10 August 2014

ek smag

ek smag vir uitbreiding transformasie verandering 
en 
transendering

gooi my boks weg
tyd vir kreatiewe vernuwing
hoe ver moet ek die ek strek
tot ek tot op nuwe ongekarteerde terrein opdaag?

goddêmmit ek wil iets skryf en sê
wat nie soos ek klink nie
wat nie beswadder is met die eng kanvas
van hierdie een enkele kleinsielige en 
kleinoppervlakkige ek nie!

die gewone eerste persoon vertelling
raak nou afgesaag
gee die eerste persoon oor na iemand anders
die oorspronklike ek se choreografie
heers nog te sterk
gooi haar uit
haar soort is nie nou welkom hier!

oorbewolk oorskadu oorvloed oorbevolk oorbefok met die ek

smagting na splinternuwe vorme van uitdrukking
honger vir nuutgeskepte simbole
en
dors vir nooit-vantevore-gehoorde inkantasies

kan ek vir ‘n oomblik aan amnesia ly
en asseblief nog ‘n sin vir die digkuns behou?

kan ek vir een helse kreatiewe oomblik
vry van die bewussyn van self wees?
kan ek ‘n ontdekkingsreisiger wees
sonder die ek-sindroom?
net vir enkele seisoene soek ek geen self-en wêreldkennis 
geen konteks en geen geskiedenis
geen verbintenis en geen behoort
geen assossiasies en geen onthou
en asseblief geen taal
laat ek los van dit alles kan staan
om toet-tale vryheid aan my digkuns te gee

                ontginning van onontdekte klip

ek gaan oefen om dit reg te kry
om vry van my eie beperkte en
beperkende denke te wees

dit sal seker help om van tyd tot tyd
die ego op te gee
maar ek baklei daarteen - ek is geen boeddhis
my lyf is so deurtrek met die ek-aroma
my gees so gehul in die ek-stralekrans
wat is die kans dat ek buite
die ek kan bestaan?!
  
her-bedink her-ontwerp
de-programmeer
en her-programmeer

skielik sien ek my                            ek               daar in die koue verte opgekrul lê
sy voel so aangetas met hierdie honger en 
soeke vir ‘n ander self
sy is moeg

tog weet sy
al wat die ek sal red
is die waterput van haar verbeelding

Thursday 7 August 2014

just try

scream status 
count results
all right 
think out passwords
turn around
sirens 
waves collapse
crush float exasperate

shouting oceanic expanse


peephole to the essence of life



shiver in the corner of your box


tumble over snowfields

try to wipe the taste of the syllables off of my tongue

just try
and i 
will 
slap
you

Tuesday 5 August 2014

beperking

ek is verbaas daar is
nie meer van ons wat mal raak
weens die beperking van ons twee oë
wat net vanuit die sentrum
van die gesig
 - op hoek van Neus en Tempel -
kan sien

Saturday 2 August 2014

verant-woorde-likheid

ek weet die woorde agtervolg my
ek kan hulle net nie sien nie!
ek kyk al om my heen
sonder vorm sluip hulle
hoorbaar is hulle hygende asemhaling in
die gate van die lug

donder weet, ek is verslaaf daaraan om hulle in ‘n vorm te giet
ek kry net nie genoeg daarvan!
god weet, hierdie skryfkuns is goed vir die hart
dit oefen die palpiterende spier teen ‘n ferm en ritmiese pols
senuwees staan pen-orent
geen afskaling van my waaksaamheid
my oë staan op stokkies
ek wil enige iets in die nabye en in die vertes 
kan raak eien en dit omskryf vanuit
die kwylende vervoering
ek soebat dat die verruklike harmonie en
die uitbundige ekstase van die skrywershand
nie
verdwyn
nie
ek skryf dit diep in
die gryn van my wese
laat dit soos ‘n hipnotiserende mantra in my resoneer
en my nooit laat los

dit voel asof die verant-woorde-likheid
net te groot is om die woord te laat kwyn
die gevoelentes metafore en objekte
sal my nooit vergewe as ek hulle so kop-en beenloos
in die stof laat lê
ek sal dit uitdruk tot die laaste druppel toe
al is dit die enigste ding wat ek doen
dis vervulling genoeg
om beelde en beindruksels
uit
die
swart
griffels
te
giet