Die volgende gedig is geskryf ter nagedagtenis van 'n wonderlike ervaring om vir 'n derde keer die befaamde Otter-wandelroete te stap langs die Tsitsikamma kus in die Suid-Kaap.
in ons spore skyn die volheid
opgedra aan my mede-Otter-stappers
in ons spore skyn die volheid
van die glinster maan
daar is ‘n onverskrokke lus vasgevang in
die ritme van die klim
op en af
en
dan weer
ah
op
en
af
styg ons sydelings en
direk van voor die hellings uit
of dit nou ysige winde is wat
dreig om ons van ons voete te gooi
of die see wat heeltemal te vroeg
met 'n diep riviermond rendezvous hou
sal ons aanhou bly loop en klim
en kruip as dit moet
die seerotse is taai onder die klouende vingers
die sand kners ons tussen die tone en tande
maar glimlag ons diep
want die suur knoffel-reuk van die fynbos
maak ons hoog
my vingers gly oor fluweel proteas
en verbeel hoe die pelgrims van vervloë dae moes voel
met soveel getye, woude en wild wat al om
die enkels gluur
dit is stip-oog hinkepink oor klipstrande
behoud van balans grasie en humor
word gedryg en gedryf deur trillende spiere
mag die voetpad oor sand, klip en krans
ons nie laat wankel
dankie Otter vir die droomspore wat ons loop
oor wondersigte van oseaan en krans en woud!
die holte van my mond ril
soos dolfyne
en walvisse
stil-stil kerf deur die kolos water
kom lê
die suisende inkantasies diep binne my keel
laat
dit resoneer met herinneringe wat
blink
met silwer skuim en glinster-golwe
wat
diep in poele vasgevang word en
soos die getye
met die
aantreklikheid van
die maan
orent
staan
dis die hart wat diep murmuleer oor die kameraderie
wat
ons leer om in gelid en harmonie te loop
saam saam
jaag
die
asem
en
brand
die
bene
met
die
op
en
klinknael
die
knieë
met
die
af
nou sit ek ver daarvandaan
in ‘n stralekrans van seesout suurbos en koel-mistigheid
soos wat ek terugdink aan
die bene wat vlieg oor die
heide-plato’s
en ons geen einde ken aan
die vreugde wat vuur en feesvier in ons ledemate
soos wat ons die vertes
met elke tree nader bring
No comments:
Post a Comment