in the dappled pine forest
a lost parachute grips the needly leaves
the scorched shadows screech with the cicadas
the startled sarong
buys time and
unyokes her hips
the cracked lampshade
crouches
under its moth-eaten masking tape
the bookshelves and files try hard
to disseminate knowledge and order
from their sadly silent and immobile position
she sits on the see-saw
carelessly rocking
her volatile restlessness
the world’s disputes are so accustomed to
the wretched knots
of their vicious repetitions
despite tsunamis, deluges
and flash floods
water always retains its balanced and affectionate nature
lose your bristly sense of non-involvement
pluck all the rubber from the factory yards
hang them in one gigantic flying and gliding installation
the cells are stealthy and mischievous
the mouldy ceiling and its dead mice
greet the ol’ factory of the noses
the tickling froth blowing on the waves
heals those suffering
from starchy unhappiness
the washing powder is oh so docile
as it swirls and rolls
pushes and prays that the blood will wash out
in die sonbevlekte dennewoud klou ‘n verlore valskerm
aan die naalderige blare
in die sonbevlekte dennewoud
klou ‘n verlore valskerm aan die naalderige blare
die verskroeide skadu’s gil met die sonbesies
die verskrikte sarong
koop tyd en
ontboei haar heupe
die gekraakte staanlamp
buk
onder die mot-gevreetde maskeerband
die boekrakke en leêrs probeer hard
om kennis en orde te versprei vanuit
hulle droewige stilte en onbeweeglike posisie
sy sit op die wipplank
sorgeloos wieg
sy haar ongedurige rusteloosheid
die wêreld se dispute is so gewoond aan
die vervlakste knope
van hulle venynige herhalings
ongeag van tsunamis, vloede
en frats golwe
behou water altyd sy gebalanseerde en liefderyke
geaardheid
raak ontslae van jou stekelrige sin van nie-deel-wees-van
pluk al die rubber van die fabriek-erwe
hang hulle in een reusagtige vlieënde en swewende
installasie
die selle is slinks en ondeund
die skimmel plafon en sy dooie muise
groet die reuktuie van die neuse
die kielie-ende skuim wat waai op die golwe
genees diegene wat
aan stram ongelukkigheid ly
die waspoeier is o so gemoedelik
soos dit draai en kolk
stoot en bid dat die bloed sal uitwas
No comments:
Post a Comment