donder en weerlig

donder en weerlig speel opera-opera

op die verhoog van die Midlands

dit is so aangrypend

al ons klein menslike dramas verval tot 
niks 
in aanskou van hierdie klank en lig-skouspel

daar is etlike plekke op aarde waar

ek so getoor voel

daar waar die elemente en natuur so gelaai is

ek voel die donker misterie en

die wakkerheid in die atmosfeer

ek voel my kwesbaarheid teen

die agtergrond van hierdie magiese natuur-vertonings 

tog mettertyd voel ek die salige bemagtiging
in hoe die kleinheid van my lyf 
uitstyg en strewe om

die grootsheid van my siel vol te staan

donder en weerlig maak my nie bang

dit maak my hart bol staan

van 'n oer opwinding

so ‘n senutergende skouspel stroop my kop

van afleidings en projeksies

as ek nie teenwoordig  is in

hierdie drama getiteld “lewe” nie

sal die elementele rekwisiete

die huidiglikheid diep in my huid in ruk en

my so teenwoordig, wakker en

op aandag binne

hierdie heilspellende hede sal laat staan

dat ek oombliklik sal sien hoe

alles om en in my

elektries

lewend

dig

word