in die jagtog klou die
rillingvleis
verewig aan
die sluimerende paradys
soek die duiwe skuiling
in
die suising van die stilte
al wat groei
is sampioene uit
die tortelerende monde
uit die wit-blou-lug hoor die
soldate
geluide wat proe soos koue
vakume
in porselein koppies
die ander naamlose gevleueldes
klink soos kastanjette
hulle staccato interjeksies die lug in
my mond kwyl soos ek die
dansende kolle
oor my bewende oogbal sien
kwinkeleer
mag geen sweem van berou op my
tempels kom lê
die geel serp gaan lê
soos 'n spasma
oor die moerse sug
haar dwalende tieties skyn soos
'n kandelabra in die nag
en die mooi van haar voete
kom lê trojanies tussen sy
lakens
die vlieg bots gedurig sy vlerke
teen die glas
los netjies sy insek-alarm in
die lug
geen melkbottel sal hierdie angs
stil
die grommende maag gaan staan
wydsbeen voor die oop yskas
hy swenk syntoe in
die sig van die verkluimde goggas
ek voel verplig om al die wêreld
se kakpraat
in die wasbak af te spoel en al
die materialiteit
in die trap-asblik te donder
die verwaande pen het 'n maniese
manier
om groter as die oomblik te wil
wees
hoe afskuwelik
alweer-die-hadeda op die grasdak
wat kordaat die swetterjoel bibberende
aspoestertjies
aan die slaap wek
ag skiestog, die oë in my kop is
maar net
versiering
wat briljant is met die wegsteek
van my non compos mentis