Ek skryf hierdie gedig vanuit my ruggraat
Ek lei in elke sillabe vanuit my werwels
Laat die metafoor haarself om die volbloedige kolom weef
In tollende kolke ontwaak die oer-pols
Ek buig agteroor in ‘n wyduitgestrekte boog
Totdat my mond uitbundig oopval
En die son nie kan help om reguit af te duik
Na die kernsenuwee van my ruggraat
‘n Son begin te spruit tussen elke rug-sinaps
Die strale stroom met vaartbelynde spoed
Deur al die donker en newelagtige begrensinge van my selle
Ek buig vooroor met my knieë en voorkop al soenende die aarde
Innerlik omhels ek hierdie sonkragtige ontploffing
Voordat dit uit my vel peul en ekstaties my digterlike bedoelinge verblind
Ah, jy kan letterlik die letters sien afdruppel teen my rug
Hulle is altyd daar
Herinner my aan my digterlike ruggraat
en om sagkens saam met dit te beweeg en nie teen dit nie
In die gedurige giet en hergieting, ontwyk die gedig voltooiing
Probeer heeltyd daai perfekte natuurlike buiging te vind
Vanwaar elke vers kan uitstrek
En uitryk na jou soos warm ledemate
Om jou te omvou met waaghalsige ruggratige gretigheid
Lara Kirsten
Pianist & Performance Poet
Wednesday, 24 February 2021
Friday, 19 February 2021
Wednesday, 20 January 2021
weet nog hoe rond voel en rond lyk
die alewige inhokking
van die vierkantigheid
van die selfoonskerm!
ek is dankbaar ek droom nie in vierkante en square skerms nie!
as ek op my rug gaan lê reg vir slaap
tol en rol ek my oë ronder as rond in my oogkaste
ek maak seker my oogspiere weet nog hoe rond voel en rond lyk
die alewige vasnaeling aan die hoekige skerms
pasop vir visuele amputasie!
bly smag na die ronde kurwes en deinings
bly glo in die golwe en swierige driedimensionaliteit
hou aan om myself te verkyk aan die
oorvloeiende horisonne van my eie vormryke sig
dit is al hoe my oë volrondig en lewend sal bly!
van die vierkantigheid
van die selfoonskerm!
ek is dankbaar ek droom nie in vierkante en square skerms nie!
as ek op my rug gaan lê reg vir slaap
tol en rol ek my oë ronder as rond in my oogkaste
ek maak seker my oogspiere weet nog hoe rond voel en rond lyk
die alewige vasnaeling aan die hoekige skerms
pasop vir visuele amputasie!
bly smag na die ronde kurwes en deinings
bly glo in die golwe en swierige driedimensionaliteit
hou aan om myself te verkyk aan die
oorvloeiende horisonne van my eie vormryke sig
dit is al hoe my oë volrondig en lewend sal bly!
Sunday, 17 January 2021
meer rubato asseblief!
wanneer ek skryf, moenie so streng in tyd van
woord, rym en betekenis skryf nie
skryf met meer rubato
soveel geen en neem van tyd
‘n skielike diep asemhalende stilte
sommer so in die middel van ‘n metafoor
‘n welgeplaasde agogiese aksent
net voor die denouement van
die spanningsvolle samevloeiing van emosie
en in soete-dik-ryk allergandos strek
die kadens die einde van die gedig
so lank en taai as moontlik uit
totdat die laaste klanke deur die konsertsale van julle ore
weergalm weeer g a l m
w e e r g a l m
woord, rym en betekenis skryf nie
skryf met meer rubato
soveel geen en neem van tyd
‘n skielike diep asemhalende stilte
sommer so in die middel van ‘n metafoor
‘n welgeplaasde agogiese aksent
net voor die denouement van
die spanningsvolle samevloeiing van emosie
en in soete-dik-ryk allergandos strek
die kadens die einde van die gedig
so lank en taai as moontlik uit
totdat die laaste klanke deur die konsertsale van julle ore
weergalm weeer g a l m
w e e r g a l m
Saturday, 16 January 2021
groot sussing
my groot sussing is my asemhaling
sodra my wonderlike wilskrag
dit aktiveer in ‘n intensionele aksie
begin die vrede soos warm melk
deur my are te syfer
in so ‘n toestand van berusting en kopstilte
lê ek stil-stil my skryfboek neer op my oop bors
en verdamp die gretigheid
om woorde in my net te vang
dan weet ek met ‘n stille vertroue
dat my hartklop
haar eie digkuns
sal gesels
tussen die blaaie
sodra my wonderlike wilskrag
dit aktiveer in ‘n intensionele aksie
begin die vrede soos warm melk
deur my are te syfer
in so ‘n toestand van berusting en kopstilte
lê ek stil-stil my skryfboek neer op my oop bors
en verdamp die gretigheid
om woorde in my net te vang
dan weet ek met ‘n stille vertroue
dat my hartklop
haar eie digkuns
sal gesels
tussen die blaaie
Wednesday, 6 January 2021
die oppervlakkige diepte van die gedig
my woorde lyk met eerste oënskou
plat, oppervlakkig, een-dimensioneel
kom staan nader en lees mooi tuusen die lyne
jy sal sien hoe elke letter opstyg in
volrondige driedimensionaliteit
jy kan elke woord troetel soos
jou eie klinkklare skarnierende knieë
en die volvormigheid in jou
handpalm weeg en wieg
plat, oppervlakkig, een-dimensioneel
kom staan nader en lees mooi tuusen die lyne
jy sal sien hoe elke letter opstyg in
volrondige driedimensionaliteit
jy kan elke woord troetel soos
jou eie klinkklare skarnierende knieë
en die volvormigheid in jou
handpalm weeg en wieg
Thursday, 17 December 2020
hierdie glimlaglose moegte wat verstrik bly in die roggelende longe
dis na 12 en my kop en lyf baklei teen die slaap
ek is moeg en seer gehoes
moeg om my rugstring uit te katrol die dae in
moeg om my pose te hou voor klaviere en kameras
moeg vir my pen wat spartel oor die papier soos 'n drenkeling
moeg vir hierdie moegte wat bly skuifel oor die aarde sonder siel in die voetsole
Wednesday, 9 December 2020
inkrimping
ek het moeg geword vir opstaan
ken oplig
ken oplig
bors uitstoot
stem uiter
hande oplig
hande oplig
dans
rebelleer
definieer filtreer redeneer
poëteer
definieer filtreer redeneer
poëteer
dit is nie meer 'n lewenslustige wilskrag wat
my rugstring uitstrek sterre toe nie
dis nou net 'n doodslustige oorgee aan
die inkrimping van die siel
my rugstring uitstrek sterre toe nie
dis nou net 'n doodslustige oorgee aan
die inkrimping van die siel
Monday, 7 December 2020
Sunday, 6 December 2020
oorsprong
die lewensaar
droom
my hart
weer terug
weer terug
na die oorsprong
van die gedig
Saturday, 5 December 2020
ek is nie bereid
wat wil ek my boude lam sit
hier agter die gedigte
ek is nie bereid om die bietjie harmonie en ekwilibrium
van my rug en nek te verkwansel vir die buk-oor-‘n-gedig nie
staan op en loop vry van die grendel van die poësie
hier agter die gedigte
ek is nie bereid om die bietjie harmonie en ekwilibrium
van my rug en nek te verkwansel vir die buk-oor-‘n-gedig nie
staan op en loop vry van die grendel van die poësie
Wednesday, 2 December 2020
ek wil muur word
ek loop so na aan die mure as moontlik
ek het ‘n brandende begeerte om in die bakstene
te smelt en muur te word
ek is moeg vir mens-wees
my rug en gemoed
trek krom
ek wil alewig omkantel
ek verbaliseer elke woord stadig en hardop
in die hoop dat die sin soos ‘n trotse rugstring my siel
regop regopper regopste sal laat staan
die mure sal my dan beter raaksien
en my in hulle geledere nooi
ek kan nie wag om muur te word
‘n duidelike begrensing van
binne en buite
'n afweer van troebel waters
‘n ondubbelsinnige afkamping
van grys areas
ek het ‘n brandende begeerte om in die bakstene
te smelt en muur te word
ek is moeg vir mens-wees
my rug en gemoed
trek krom
ek wil alewig omkantel
ek verbaliseer elke woord stadig en hardop
in die hoop dat die sin soos ‘n trotse rugstring my siel
regop regopper regopste sal laat staan
die mure sal my dan beter raaksien
en my in hulle geledere nooi
ek kan nie wag om muur te word
‘n duidelike begrensing van
binne en buite
'n afweer van troebel waters
‘n ondubbelsinnige afkamping
van grys areas
so na aan die mure loop ek
wil inglip agter die pleister
en ook muur word
is ons verbaas dat mens rym met kens
en muur met puur?
Tuesday, 1 December 2020
traksie vir my sielswiele
by die begin van die gedig is
ek vol self-vertroue en
ek vol self-vertroue en
geesdrif
ink begin rinkink in die
nokke van die vers
sal ek
in die
negosie-winkel van die
malkoppighede
aandring op
asemrowende
klandisie?
met ander woorde:
ek is maar net opsoek na
traksie vir my sielswiele
een van die dae sal die
nood so groot word dat my tande tot deur my brein gaan
kners
en die
letters deur my porieë gaan
etter
laat
ek
titanies regopstaan
teen die
ewige
rebellie van die
swygsaamheid
Monday, 30 November 2020
Saturday, 28 November 2020
rampspoedig
rampspoed is wat met my besig is om te gebeur
die ramp van sielsverdorring
vonk-terugslukking
die ramp van sielsverdorring
vonk-terugslukking
self-beeld-mislukking
die ramp gebeur inderdaad spoedig -
oornag verdof die oë
trek die keel nou
word alle naels stomp-af gebyt
dit is spyt nyd woede hartseer jaloesie
afguns irritasie
wat soos suur
gate dwarsdeur my hart brand
my arme hart kan dit nie meer staan
uitgerafel hang sy in my borskas
as my ribbes maar my hart teen die aanvalle kon red
maar die aanvalle kom van binne
dis die inside jobs wat
die seerste en skokkendste is
this night
softly the
unexpressed desires
blotches the
lilywhite neck and
it is the
melancholia that lingers long
into the
night long
after the
light has been snuffed out
moisten your lips while the
outspoken shadows keep
ownership of the
deserted corridors
enthrall the neck-hairs and walk out into the
night
hold your head in your hands when the
alabaster moon begins to
notate herself heavily in the
corners of forgotten
euphoria
remember this night.
Friday, 27 November 2020
ek kan nie wegkyk
proteas loer uit
hulle donker oë oor
hulle donker oë oor
die hange
die fluweelagtige ooghare
flikker
oor die velde
ek kan nie wegkyk
die uitlokking is
onweerstaanbaar
Thursday, 26 November 2020
my mond droom
my mond so 'n donker kom van ongediertes
en stukkende asems
ek gryp na woorde om my kieste
en stukkende asems
ek is desperaat -
ek gryp na woorde om my kieste
te parfumeer en rehabiliteer
my mond droom van glottale gimnastiek
verbale virtuositeit
verskietende sterre van sibilante
moet nooit 'n mond
wat so smag na kwinkelering
ooit bedreig met versmoring
Wednesday, 25 November 2020
paisley-tonge
die paisley-patrone teen my slaapkamergordyne
lyk vanaand nes tonge wat die warm nag nat wil lek
lyk vanaand nes tonge wat die warm nag nat wil lek
tonge wat teen my uitgedroogde verhemelte wil oplek
kom paisley-tonge, slobber oor my wange
vee 'n feestelike skyn oor my gesig
spat ongekarteerde vervulling deur my borskas
o paisley-tonge, moenie ophou om die kreatiewe lekkerte
binne my wakker te lek nie
verlewendig die visioene vir en van myself
Saturday, 21 November 2020
onmenslik
so ongedurig
so ongemanierd
so boosaardig
so boosaardig
so kleinlik is ek
wens ek was
eerder ongeletterd
as so onmenslik
Subscribe to:
Posts (Atom)