in plaas van my foon

in vandag se smartphone-era

haal ek trots in

die oog van die publiek

my potlood en skryfboek uit in

plaas van my foon

met oordrewe arm-swaai

vou ek die blaaie oop en

met ekstra perkussiwiteit speel ek

met my potlood op die blad

maak ek seker die teenwoordigheid van hierdie skryfboek en potlood 

word helder en onbeskaamd

in die bewussyn van 

die oorbevolkte selfoon-landskap

aangekondig

pre-metafoor

die opwinding om 

in die pre-skepping-fase te wees

daar waar die skugter metafoor 

liggies aan my oogwimpers lek

die hart versnel soos

op die voor-aand van 'n groot avontuur

ek noem dit 'n wit opwinding

waar eindelose moontlikhede 

op die tabula rasa lê

'n ongeëwenaarde chemistry tussen my en die verwagtende oomblik

hierdie hang oor die tuimelende klowe van kreatiwiteit

kan dit nie langer hang voor verwesenliking intree?

hoe bewonderingswaardig die realisasie van 'n digterlike droom deur

magiese metaforisasie ookal mag wees

is dit die antisipasie van 

poëtiese manifestasie wat 

die groter aantrekkingskrag het

my hart vergroot

ek staan op die punte van my tone gereed

om die uitspansel van

al die digterlike moontlikhede

in my hele borskas in te asem

waaragtige tyd

ek besef vandag dat 
ek 
letterlik 
in 'n gedig
tyd              kan            skep 
tyd uit die niet kom met die lettergrepe getoor
ek weet nie hoe kry ek dit reg nie
maar 'n nuwe sfeer van tyd het ek vandag ontketen

dit is 'n waaragtige tyd wat 
nie met syfers en horlosies afgemeet word nie
dit is nie 'n spasie of ruimte of ritme nie
nie eens 'n gevoel nie
net 'n wete dat met hierdie versmatigheid
ek in 'n nuwe tydsdimensie nou so helder 
die digterlike begrip so veel beter snap

kolk

Temple //Xam by Kim Goodwin & the DandyLion crew created for the AfrikaBurn Festival, in the Tankwa Karoo (photo: Louis Bolton)

kolk

‘n tornado van hout kolk uit die klip-grond

en kom tot stilstand soos ‘n ge-ankerde skip

ongesiens skiet daar wortels diep en 

klou aan klip en alle aardskragtigheid om hierdie heiligdom ten alle koste

regop te laat bly staan

die heiligdom van hout:

so vereer mens-hand die arboriale hart van woud

tol en draai, spin en weef 

sodat vorm en rituele sin gemaak word

soos ‘n sterk polsslag nou net geboorte gee aan menigvuldige ritmes

so kom die Tempel van //Xam in een geboortestoot oor die klipgrond uitgestort

en maal om en om haar organika soos ‘n dawerende dervisj

oer-kolkende verse ge-ets teen Karoo-lug

voel ons oombliklik tuis in haar skaduwees en singende koepels

vas en tog so vry op die grond staan sy haar staan

in haar vlegsels ‘n oer en speelse mensdom ingeweef

na al die eeue heen hoor ons nog die rou fluisteringe in 

hulle vergete taal 

hoeveel lywe is al uitgewis

in die naam van gulsigheid?

hoeveel siele het al die gees gegee 

in die dryf van sogenaamde beskawing?

en hier staan ons, die afstammelinge van verstoting, aan die lewe

ons kan en moet treur 

maar onthou dit is ook belangrik om fees te vier in 

herinnering aan diegene wie se harte voor ons s’n gesing het

  

full flummox five

in five lines i flummox my rhymes

defy all reason to hold onto pattern

have to stretch and sever the dependence on familiarity

flummox flummox flummox the tongue

to make any rigidity come undone

een rigting

wilde breinstormende vlugte
op trek soos kwiksilwerende swaels
deur 
      atmosfeer
              pyl 
                    die  
                           vlerke
en bind al die rigtings
in een almagtige oerknoop
wat lyf instinktief ken en vertrou

die brein dink daar is verskillende rigtings
maar daar is net een

wilskragtigheid ken slegs een rigting 
en dit is :

oorlewing

ek begeer vernuwing

ek begeer vernuwing

in my taal

die taal wat ek die beste ken

die digterstaal  waarin ek my siel

druppel vir druppel

laat indrup

ek staan op die drumpel van vernuwing

in hierdie digterlikheid maak ek vir myself sin

in hierdie uitdrukking kan ek in een asemteug

myself aan die wêreld blootlê

ek begeer vernuwing

‘n vernuwende insinking in die woord

want in die woord vind ek ‘n kalmte

‘n sielstoestand waar my malligheid toet-tale aanvaarding kry

ek begeer vernuwing

‘n sin van wees waar ek soos ‘n stuk klei

perfek gevorm in rondheid

glad en maklik in mense se hande sal rol

en my woorde in die honger holtes inglip

ek het lanklaas woorde neergepen

die voorafgaande versreëls lyk nou so vreemd

my oë  kry nie lekker vat aan die griffels op die blanke vlak

tog is die begeerte om vernuwing in my taal te soek

so groot

wat is dit aan hierdie skryfkuns wat my heeltyd laat

jeuk en kriewel in my sitplek

in my stap

in my lê

in my eet

in my slaap?

ek begeer vernuwing

‘n verandering van hart

‘n verdieping

‘n inkoeëling tot die diepere vesels waar

ek dit nog nie gewaag het nie

in hierdie paar lyne voel ek hoe die vernuwing opdam in my kieste

met trane in my oë en

my lippe bewend en trillend van

die weenklaag wat triomfantelik deurbreek na

die joviale uitroep van kreatiewe wilskrag

wie se tyd nou aangebreek het