alles pas perfek

sikloniesritmiesdawerend breek 

die begeerte en ongekarteerde erotika
en lei die vlees na die geestelike
die metrum word maatloos
so polsend lewendig
ek voel 'n ongeëweneraade gevoel
wat die woorde ek het jou lief
ver oortref

ek prewel gedigte teen die mure
teen die deure
op met die plafon
uit die vensters
diep in die rumoerige vere van die matras
alles is so helder
so gedelinieerd omlyn
passie só helder vlammend
het ek nog nie ervaar nie
'n passie wat perfek tussen die lywe oopbreek
geen stuwing of wrywing of ongemak
geen struweling of teenstand of weerstand
passie so perfek en vaartbelyn gevorm
in en om die genitalia en ledemate
om alle bewegende begerende begeerlike dele
in perfekte gewig en balans
teen mekaar te laat uitswel en uitrys

na my triomf van 'n konsert het jy gekom
om by my te kom inkruip
om my binnenste en buitenste diep te vertroetel,
ek soek nie na die pieke vanaand
- te veel verrukking vervulling en verligting vir een aand -
loop net oor die kontoere van my flanke
heen en weer in en uit
jy toor my met jou sikloon
en maak my ore intuimel
erotiese inploffing
die tonnels in my lyf het nog nie hierdie vlak
van uitdelwing ervaar
ek voel soos 'n gietsel wat deur
die vuur van mortaliteit
vernedering skaamte vrees
ongeduld frustrasie
verwarring aftakeling
gelouter is
en vandag vir die eerste keer uit
die keramiek-dop breek
jare se weerstand en opstand
in die erotiese vermengsels
oplos en wegsmelt

lê jy nou so self-versekerd en tydloos
soos 'n berg, die see, 'n klip
so gemaklik in hierdie naby-wees

O, Vuur-Lam
pêrel jou sweet onder my vingers
ek staan verbyster oor hoe jy die velde van
my begeerte meet en navigeer
nie net jou lyf
maar jou siel straal van die eros
wat perfek binne my eros inkolk

vir breyten

die leemte wat jy los

breek die hart

soos 'n swael-seisoen

wat nooit

ooit

weer sy draai

oor die   a  a  r  d  b  o  l

gaan gooi nie

jy is onvervangbaar

jy is onvervangbaar

weet dit helder soos 'n vlam in die murg

dit wat jy  weet van my lyf en hart en wilskrag 

en weerloosheid en verwardheid en verlorenheid

en aftakeling en verwyt en spyt

al die harmonieë kras en swewend deur my vingers - 

hoeveel daarvan het jy al gehoor

dit kan ek nie wegvat!

dit sal nooit kan oplos tot in die niet

die volheid van jou menswees

die groot hart in jou borskas

die liefde in jou arms

die berge aan jou voete

die groen tuine wiegend aan jou vingerpunte

dit is onvervangbaar

jy is nog absoluut JY in my hart

geen plaasvervanger

weet dat ek nooit 'n surrogaat vir jou soek nie

my hart sing en skree soos la llorona op my fiets vanoggend

my keel het die bloekoms gevel

al wat bly staan het is my hart wat uitsing na jou

die water en voeding wat jy deur my lewe gepomp het

stroom nogsteeds deur my are

daai lewe wat jy ingeasem het binne my

leef nogsteeds

dit sal bly syfer deur die rivierbeddings van my dae!

moenie jaloers wees

Berge - moenie jaloers wees op
hoe hoog die pieke van my liefde
my laat uitstyg nie!


Oseane - moenie jaloers wees op
die grootsheid van die golwe wat
hy deur my gety nie!


Bome, my liewe Bome - moenie jaloers wees op
hoe diep en vinnig hierdie liefde
my menswees vasankering en behoort gebring het nie


O Engele - moenie jaloers wees op
mý vlerke -
julle sal nog leer hoe om 

só verruklik 

vér en 

hóóg te vlieg

ek staan verstom hoe alles om my blom

jy's 'n wonderwerk tussen my bene

'n sagte gety wat hoër en hoër

in my opstoot

elke deel van my spruit vaginas

om elke polsende sel van jou

in te suig

elke holte van my ontvang jou met eerbied

ek buig voor jou vrygewigheid

jou nabyheid

ek rol myself uit en oop 

soos honderdduisend roosblare oor die gryse aarde

wilde aromas breek los onder die son van jou soene

my verhemelte vat vlam

my slape sidder van die 

sielskudding wat jy in my ontketen 

ek het in superwoman verander

vandat jy my met jou soene, jou hande, jou towerblom

aangeraak het

is niks onmoontlik, te ver, te moeilik, te veel

my tyd, my energie, my gedigte het vertiendubbel

juigliedere stap langs my flanke

ek staan verstom 

hoe alles om my blom

Poem, you shall be written down!

Poem, you shall be written down!

no squirming or sidestepping, 

ducking or diving,

darting or dodging allowed

the paper will look well after you

you will be nourished by our eyes and hearts

your roots will thrive

your branches will reach for his eyes

and your leaves will pulse

my love straight into his heart

The Lovers know

The Lovers know how to dance without limbs
With one look they turn each other’s eyes
Into galaxies of overripe plums
Their organs throb like underground springs
They do not breathe like you and me
They suck and spit air greedily as
If their lungs will expire by the stroke of twelve tonight
They can’t tell horizontal from vertical
They jump out of high storied windows
Trusting earth will vault them to the stars
The Lovers know they are blind
But they choose not to see
Because they can féél
The Lovers know the way is unclear, at times dark
That is why you see them walking with their arms stretched out
Feeling their way around
Bumping their shins and heads -
The pain tells them the glorious truth that
They are alive and in lóve

my gedigte is emmers

my gedigte is emmers
dit vloed hier by my hart uit
oral sit ek emmers om my heen
dis nie wát ek met die vloed gaan verloor nie
dis dat die vloed kan ophou

darem het ek emmers
wat die bewyse sal opvang

The lover's heart knows

the lover's heart knows

the lover's eyes know

the lover's lips know

the lover's arms know

The lover just knows

crystalised instinct

percolated drops of ecstasy

leak from her temples