In die grond en blom skyn die hoop

Hier die gedig wat ek spesiaal vir die FLORHA! vertoning in die Baxter Teater, Rondebosch, Kaapstad geskryf en opgevoer het >> die foto's is tydens die opvoering geneem >>

In die grond en blom skyn die hoop

En so het sy opgestaan uit die blomme-velde,

'n besete vrou gevul met drome van die aarde se diepe waters

so doen sy haar daaglikse pligte met grond onder haar naels,

borduur sy die lande aan een met die stingels van blomme

sy is alleen, net sy en haar tien vingers,

soms van haar kop af, maar altyd geheg aan haar hart en haar blomtuin

sy is deels vrou, deels aarde, deels blom

hoor hoe haar stem deur die blom-woude breek!

kyk hoe sy haar menswees bevry

deur met grond en blom liefde te maak

in grond en blom skyn die hoop

wat nog by ons mense spook

sy het vele sonkoper velde ontdek langs die kusste

het hul gevul met voetspore vol ryp wense

die dou lek sy vroeg-oggend van die lelie-blare

vee haar wange met die sagte son wat deur die struike breek

sing sy alomheen die liedere wat resonant oor die vlaktes aanrol

'n vrou soos hierdie mag nie stil bly!

hoor hoe haar stem deur die blom-woude breek!

kyk hoe sy haar menswees bevry

deur met grond en blom liefde te maak

in grond en blom skyn die hoop

wat nog by ons mense spook

dit is daar waar sy wil wees

daar waar blomme vry, wild en helder kan bloei

waar grond diep gegtrap kan word

waar groen, geel, oranje, pers en rooi

rys uit modder en 'n nuwe wêreld aanbreek

ja, dit is daar waar sy wil wees

daar waar haar siel saam resoneer met die seismiese aardskuiwings

wat tril met die geboorte van elke nuwe blom

daar waar grond haar die ritme van wind en water leer

haar leer hoe om haar vel ten volle te voel

soos wat net 'n blom kan voel

blom sing haar lyf uit elke hoek en porie

tril die vrugbaarheid regdeur haar voetsole

trap sy versigtig want blomtyd is 'n vlugtige en delikate seisoen

en tog dans sy diep, hard en vinnig omdat blomtyd uitbundig en grensloos is

hoor hoe haar stem deur die blom-woude breek!

kyk hoe sy haar menswees bevry

deur met grond en blom liefde te maak

in grond en blom skyn die hoop

wat nog by ons mense spook

grond is bly om te voel hoe diep vrou haar spoor trap

blom is bly om te sien hoe passievol sy deur die vreugde van kleur stap

sy druk haar lippe en bors ferm teen die aarde

voel die vibrasie van die magtige minerale groei

wat stoot en rys deur wortel en blaar

hoe lank het sy vir hierdie blomtyd gewag!

nóú is dit hier en blom sy saam met een helse vrugbare krag