dark night

the city lights grate the dark night

slivers of souls peel from the gutters

rampspoedig

rampspoed is wat met my besig is om te gebeur
die ramp van sielsverdorring
vonk-terugslukking

self-beeld-mislukking

die ramp gebeur inderdaad spoedig - 

oornag verdof die oë

trek die keel nou

word alle naels stomp-af gebyt

dit is spyt nyd woede hartseer jaloesie

afguns irritasie 

wat soos suur 

gate dwarsdeur my hart brand

my arme hart kan dit nie meer staan

uitgerafel hang sy in my borskas

as my ribbes maar my hart teen die aanvalle kon red

maar die aanvalle kom van binne

dis die inside jobs wat 

die seerste en skokkendste is

this night

softly the 

unexpressed desires

blotch the 

lilywhite neck and

it is the

melancholia that lingers long

into the

night long 

after the

light has been snuffed out

moisten your lips while the

outspoken shadows keep

ownership of the

deserted corridors

enthral the neck-hairs and walk out into the

night

hold your head in your hands when the

alabaster moon begins to

notate herself heavily in the

corners of forgotten

euphoria

remember this night.

ek kan nie wegkyk

proteas loer uit
hulle donker oë oor

die hange

die fluweelagtige ooghare

flikker

oor die velde

ek kan nie wegkyk

die uitlokking is

onweerstaanbaar

my mond droom

my mond so 'n donker kom van ongediertes
en stukkende asems

ek is desperaat - 

ek gryp na woorde om my kieste 

te parfumeer en rehabiliteer

my mond droom van glottale gimnastiek

verbale virtuositeit 

verskietende sterre van sibilante

moet nooit 'n mond 

wat so smag na kwinkelering 

ooit bedreig met versmoring

paisley-tonge

die paisley-patrone teen my slaapkamergordyne
lyk vanaand nes tonge wat die warm nag nat wil lek

tonge wat teen my uitgedroogde verhemelte wil oplek

kom paisley-tonge, slobber oor my wange

vee 'n feestelike skyn oor my gesig

spat ongekarteerde vervulling deur my borskas

o paisley-tonge, moenie ophou om die kreatiewe lekkerte

binne my wakker te lek nie

verlewendig die visioene vir en van myself 

onmenslik

so ongedurig 

so ongemanierd
so boosaardig

so kleinlik is ek

wens ek was 

eerder ongeletterd

as so onmenslik

een groot loos is ek

goddeloos
rigtingloos
liefdeloos
genadeloos
ideeloos
asemloos
hopeloos
woordloos
besluiteloos
bewusteloos
lusteloos
rusteloos
leweloos

een groot loos is ek

ritssluiter van my papier

As ek nie weet wat om te skryf nie
Kyk ek vir letterlike speletjies om die

Ritssluiter van my papier te wees

Of

So hoop ek

Tas deur die alfabet totdat daar

Iets noemenswaardig sal

Eskaleer wat die

Sintuie van die leser

Ekstrapoleer

Gee die honger oë

Een van die

Noodsaaklikste

Oorlewingsmiddels - 

Toor-digtatorika!

poetry, do not

poetry, do not glorify my heart -

strip it rather

so that when I open the page

a single syllable

will break open

the wry smell

of my heartbeat

haiku

1

red velvet ripples
fingers feel the fabric bliss
lullabying skin

2

sneakers at the door
sniffing the day-breaking sun
laces and soles flare

3

a lone grain of salt
the table full of shadows
her eyes distant pools

4

half-eaten avo
teaspoon resting on the flesh
clock slicing the air

5

refrigerator
gnawing the stillness to shreds
i pull the plug out

6

bottle filled with stones
the hand tightening the lid
stone-ness quarantined

7

she stares silently
wine-drops on lower lip
cheekbone quivering

8

dirty serviette
tired hand falling palm up
fingers surrender

9

rosemary in hand
nose presses into the twig
eyes squint in the smell

10 

imagination
the brain-waves captured in ink
blue river a-flow

11 

sister and brother
laughing faces in the sun
light clouds sigh above

12 

the hand and the poem
shadow falls between the two
pen rolls to the ground

(published in Poetry next to the Railway, October 2019 under the pseudonym of Arnold Vorster)