wanneer ek skryf, moenie so streng in tyd van
woord, rym en betekenis skryf nie
skryf met meer rubato
soveel gee en neem van tyd
‘n skielike diep asemhalende stilte
sommer so in die middel van ‘n metafoor
‘n welgeplaasde agogiese aksent
net voor die denouement van
die spanningsvolle samevloeiing van emosie
en soete-dik-ryk allergandos wat
die kadens aan die einde van die gedig
so lank en taai as moontlik uitstrek
totdat die laaste klanke deur die konsertsale van julle ore
weergalm weeer g a l m
w e e r g a l m
No comments:
Post a Comment