nou ja

If you were to collect the DNA contained in a single cell and stretch it out, it would be over 2 metres.

If you put the DNA molecules in your body end to end, the DNA would reach from the earth to the Sun and back over 600 times

- Snippet of information seen at the Hermanus Botanical Society's Fynbos Festival (this year's theme: Patterns in Nature)

nou ja, as dit die feite is

moenie 

ooit 

vir my sê

dat ek nie 

die sterre kan bereik nie!

kom binne Digters

geen ander gedig as hierdie
kan geskryf word
deur my
op 23 september:

hierdie windgevoel
sal homself vaagweg herhaal
iewers in
die toekoms

geen vat aan ons emosies
kry ons werklik nie –
swiep soos spreeus teen
die lig van ons droom-oog-staar

ons maak te veel sin –
dialoog, besigheid, klasgee
advertensies, storie-en-grappie-vertel
vereis begrip en samehang

maar kom binne Digters –

ons het nodig dat die kontrapuntale inkantasies van
julle weldeurdagte,
fyngeweefde en sekuur-geweegde on-sin
ons sinne omverwerp

koggelmander soek homself in die ball basket

magistraat! roep ek uit toe 

ek die engelse vertaling vir koggelmander

op google soek

nee, nee, NEEEEEE!

hoe kan dit 'n ball basket wees?

ja, ja, JAAAA! 

blikbrein kan nie dit altyd regkry!

Nyad

as Diana Nyad op 64 vir
53 ure lank kon swem oor

177 kilometers in
die donker en wilde oseaan
dan kan ek vir 'n skamele uur lank sit en digkuns skryf
deur die waters van my onvaste selfvertroue en verbeelding
sal ek swem

fok dink diep hieroor
53 ure
nie slaap
nie eet
net swem

tog, dink ek wat Nyad gedoen het

is baie meer moontlik
as sit en skryf vir 53 ure lank

mens is nader aan vis-wees
as aan sit-en-skrywer-wees
swem, skop, vorentoe beur is
veel meer natuurlik as
sit en skryf
- wat 'n krampagtige, verwronge posisie om
in te leef en te oorleef!

swem, lara, swem!

wie sien die einde van die huil raak?

ek onthou helder die oomblik wanneer ek begin huil

maar die oomblik wanneer die huil ophou

merk ek nie eens op nie

dis asof die huil met soveel aankondiging arriveer

en haarself opsweep tot in 

die klimaktika van die weenklaag

en dan met soveel geruislose intuimeling in 

die sug en die floute 

net so ongesiens spore maak

hier sit sy voor my!

ek skink vir my hottjoklit 

in twee van my fraaiste porseleinkoppies

een vir my en een vir die Groot Gedig

sy het besluit om 'n draai te kom gooi

ek kan dit nie glo - 

hier sit sy voor my 

en sluk my soet en warm drankie

af met haar mooie keel

ons gesels so beleefd en 

gemoedelik met mekaar

 

ek knyp myself

ek hoor haar stem so helder!

sy komplimenteer die hottjoklit  

ons drink op mekaar 

l'chaim!

en toe spring sy op - 

ek kon haar nie neerpen nie

haar vlugtige vlerke swiep haar weg

al wat van haar oorbly 

is haar stem wat in my ore eggo 

my glimlag glimmer oor die leë koppies

iets blink vang my oog - 

'n klein repie goue stof 

klou aan die rand van haar koppie 

net sag

dis ovulasie-tyd

en my buie is oor die hele plek

die winde steek woeste stoei-gevegte oor 

die see en berge

ek is twee slapies weg van my belangrike vertoning by

die Tuin van Digters

laaste ruk handhaaf ek 'n goeie lus en energie 

maar vandag wil ek net in mekaar vou

so simpel sawwerige sensasie in die lyf

ek het nie sprankel nie

ek het funksionele energie

maar nie veel energie om aan my verskyning in Wellington te dink nie

noem dit maar-self-preservation

before the big high comes a big low

ek ken die ding al

bly net sag asem

sag dink

sag smile

wees sag sag

sag tot 

in my murg

demomentise

the buddhists teach us a valuable lesson
about living in the moment

but sometimes it is good not to be living so in the moment
it is also quite fine to step outside of the moment
get distance
get perspective
it is not even necessary to make a moment of every moment
continuously right there in the heart of the moment
can make one volatile manic reactive

yes, it is oraait to step outside of the moment
it is even better to dissolve the moment

uhm, can one sit and write a poem in a non-moment?
yes, sure
begin by 

demomentising 

this moment

     ah, the relief

         to live in the unmoment!

in die maag van jou ongemak

vir diegene wie 'n meerderwaardigheidskompleks het
as dit kom by die skryf van die digkuns:

wanneer jy een of meer van my gedigte ooit raakloop

mag ek in daai oomblik in 

die maag van jou ongemak kom nes maak

sometimes

sometimes reading poetry

is like unexpectedly seeing the

graceless cracks on someone's heels

why write poetry?

to write poetry is a way

to gauge

to remember

to express

to observe

to breathe

to describe

to elaborate

to imaginate

to keep in and out of mischief

to be present in oneself

to be present in ones environment

to be open and receptive

to be creative

to be still whilst making unheard inner noises haha!

to laugh at oneself

to play with words

to bend ones brain

to use time

to practice and enhance language

to make holding a pen enticing

to expand eccentrically

to create new colours

to wonder and be curious

to keep learning

to make opposites rhyme

to strengthen one's whimsical muscle

to gift someone

to shape ones voice

to traverse across the empty space

to feel gratitude

to remember

the life rafts are always ready

it is the good intention of

the linguistic gods

that the rafts have thrown

anchor in

my drafts -

drafts waiting completion

but still hanging

- eagerly and patiently -

as life rafts

in my blog post files

só 'n loos wil ek wees

skaamteloos

  vreesloos

    perkeloos  

      huiwerloos

        onkreatiefloos

          kommerloos

            blaséloos

              flouloos

                onrusteloos

                  maskerloos

                    stresloos

gaan lees my ander "loos" gedig van 2020 < een groot loos is ek

gaan klim in die see

shit, ons stoot onsself so onsimpatiek
en onheilig deur die dae

genade is al wat ons sal red

gaan klim in die see Lara

gee die stoot oor aan die oseaan 

laat hy my op sy polsende skouers dra

laat hy my verlig van my aanhoudende voortbeur

al is my lyf lig, voel sy te swaar om te dra deur die dag

die groot lyf van die see is sterk genoeg

ek sal myself oorgee aan hom

sonder huiwer of vra sal hy 

my swaarmoedigheid dra en lig

wat help woorde

wat help woorde -
wou
sou
moes
wat as
liewers
in plaas van
maar
eerder
moenie
kan nie
mag nie

nee man!

bly eerder stil

                                                                                241017

la llorona

revisiting poems that lie in my drafts

she is in my veins
la llorona 
wails with phleghmy groans
through the night
feels like all my blood 
cries all the tears in the world
she is in my throat
la llorona
she is in my toenails
la llorona
she is in my belly
la llorona

4 february 2020

..and still she sings and weeps in my veins

kou en spoeg

sluk die slimfoon in met een groot oopbekgedig
die skerm, die tikbord, die knoppies, die ports
- die hele keboodle -
kry die foon terug vir al die kere wat hy jou
so onsjarmant en ongevraagd ingesluk het

nee! beter as sluk -
kou die fokkin foon - screen protector en al in fyn stukkies
en spoeg in die donkerste gat van wegboendering

warm strand

hoe opwindend om deur 

die blanke blaaie van my skryfboek te blaai

en die digpotensiaal op

die wit oppervlak

te sien sidder

soos 'n warm strand

wat nie kan wag vir

die baaiers en balgooiers

om op te daag nie

so wil my woorde

ook met sambrele, roomyse

en bont handdoeke op 

die strand van

my gedig uitstrek!

altyd oop vir inter-PRET-asie

ek wil 'n gedig skryf wat op 

'n pareidoliese manier wonderbeelde

in jou kop toor

sodat jy nuwe vorme en figure sien 

opdyns en dans met mekaar 

is dit nie maar wat ons almal

elke dag dag doen nie - ?

dat jy sin maak van my sin

op jou manier

en wanneer jy my vertel van 

jou manier van sien

spieël jou ervaring 

weer terug in my brein

op my manier

dit bly maar 'n wonderwerk

dat ons heel sinvolle gesprekke kan hou

en iewers oor die troebel waters

'n helder brug kan vind om oor te klim

***

is die kunstenaar werklik dan die kunstenaar?

die waarnemer kan verseker meer erkenning kry

vir haar eie kunssinnigheid

om jou eie nuwe skepping raak te sien 

binne 'n bestaande kunswerk

is 'n talent 

is 'n kuns

***

dus en daarom:

bly kyk en skep

bly skep en kyk

die inspirasie werk wedersyds

bly soewerein oor die blikbrein

die lig breek van diep binne my sintuie

geen rekenaar of robot

skrik my af nie!

die lewe voel sommer skerper

en snaakser met

die wete dat ons bestaan deur blikbreine uitgedaag word

ek het 'n sterk wilsbesluit gemaak dat 

ek nie geintimideer sal word deur

die AI se geprogrammeerde talente nie

en dat ek vuriger en met sekuurder fokus

my kreatiewe spiere sal inspan

ek weier om my mag en onafhankliheid prys te gee

as dit sover gaan, sal ek hierdie wedren met 

bultende, swetende en bloeiende spiere hardloop

moenie verlei word

hoe kan jy jou vertroue in 

chatgpt sit vir kreatiewe antwoorde?! 

hy weet en sif en vergelyk

en klink wonderbaarlik slim agter 

al daai regurgitasie

maar wat voel hy?!

hoe ken hy werklik die gevoel van

pyn 

ongemak 

vergeetagtigheid

vrees 

frustrasie

verlange

ongeduld

gretigheid

tydsbeperking

angstigheid

senuweeagtigheid 

oudword 

mortaliteit

alles gevoelens wat vroedvroue is vir kunswerke 

ons moet ons onhandigheid

ons onvermoë

ons honger vir vervulling

ons ongedurigheid

ons spelfoute

ons digterlike lompheid

ons onhelderheid

ons dubbelsinnigheid

ons weersprekendheid

ons deurmekaarheid

ons duiseligheid

ons oorweldiging

ons dull and uninformed moments

ons twyfeling

ons onvertroue in onsself

helder en onbeskaamd in ons warmvellige menslikheid uitbasuin

moenie verlei word deur die siel-en sintuiglose chatgpt nie

sit sommer jou spellcheck af

deactivate text prediction

uninstall alle sosiale apps

stuur google in sy moer

fok al die influencers

dit is nou die tyd om na jou eie stem te luister

zoom in op jou eie insigte en hartkamers

dit is nou die tyd om jou warmsellige brein ten volle te omhels

 en jou onweerstaanbare wilsmoedigheid

wild en wyd oor die aardbol te laat wortelskiet

dit maak saak

as jy net een minuut oor het 

om iets te skryf

dan is dit dit:

dit maak saak

dat die asem en 

die liefde

en die smiles in die gaps gestoot word

dis die drie dinge wat ons na

die ander kant toe sal dra