Boheem

hoe kan ek opstaan vir myself

ek wat nie huis het

nie 'n betroubare eenkleurige kar nie

geen mediese fonds

geen lewensassuransie?

hoe kan ek vir myself opstaan met kieriebeen-arms

hoes-bors, afgekoude vingernaels en lae rugpyn

hoe kan ek vir myself opstaan?

ek het geen aandele

ek kan skaars politiek ekonomie of godsdiens gesels

ek is nie 'n bedrewe namedropper nie

ek praat nie die "lingo" nie

ek staan vir myself op deur my hardnekkige lus vir vryheid

noem dit boheems

ek hou van die kleurvolheid

die geurvolheid

die polsende ritmes

wat die woord oproep

hoe kan 'n boheem 'n gypsy

'n hippie vir haarself opstaan?

kan haar stringe krale

kan haar kruie-tuin

haar spruite

haar rou groente

haar red?

hoe staan ek vir myself op?

op my se twee kaalpote

met my andersheid

my ongetemdheid
my nuuskierigheid

met die vryheid om relatief los te staan

van 'n burokratiese grysheid 

daar is een toneel in die boek Don Quixote waar die predikant van die dorp die Don se huis invaar en al sy boeke verbrand - meeste van die boeke handel oor die knight-errants, ontdekkingsreise ens . die dorp het gedink dit sal die antwoord wees op quixote se wilde verbeeldingsreise. nee dit het dit nie gestop nie - hy het self die pad ingeval opsoek na avontuur en na sy geliefde Dulcinea.

dis my (boheemse) ondergang: die boeke wat ek lees.. aai te veel Zorba the Greek, Hermann Hesse, Jack Kerouac, Laurie Lee, Uys Krige, John Steinbeck, Tolstoy, Pasternak. die lewe van die haweloses, die reisigers, die uitverstotenes, die soektogters, die hand-tot-mond lewe. dis nie maklik nie, maar dis volbloedig. dis alleen. dis ryk. dis vreesaanjaend. dis uitbundig. dis onrustig. dis inspirerend.

wat my so aantrek tot die lewe wat ek lei is die onsekerheid, die verrassende vorms wat die dae aanneem  van 'n roetine-lose bestaan. (wees gerus, baie hippies beland uiteindelik in die groot korporatiewe maalstroom en maak miljoene, skaamteloos! do not fret! ons is nie hele-mal aan ons eie devices oorgelaat nie, iewers sal 'n sisteem ons aan die hals beetpak en ons saamsleep.  our redemption is close!)

kyk vir madame chocolatier in die film Chocolate. 'n corny maar gepaste voorbeeld. sy is anders. sy kan nie stil sit. is sy optimaal gelukkig? nee. kry sy vreugde uit die deel van eerlike vriendskap? ja.

wie is optimaal gelukkig?

ek probeer myself omring met dit wat mooi en uitdagend is. mense. musiek. kleure. beweging. kuns. natuur.

die tye wat ek "present" is, aanwesig in my lyf my hart en my kop is wanneer ek op my gelukkigste is. wanneer ek nie jaag na 'n doelwit, hyg na perfeksie, smag na vervulling. daai plek waar die bewussyn juig om eenvoudig net wakker te wees.

dis nie boedhistiese airyfairy goete nie. dis eenvoudig 'n vreugde put uit dit wat hier en nou is.

die wonderwerk van die lewe te vier.

ons doen dit te min.

ek leef teen my leeftempo. ek leef intens, maar stadig. ek vat lank om te groei met dinge. ja, ek kan vinnig leef. ek het. maar ek wil nie meer. ek leef nie die op-die-stoep-sit-lewe nie. maar daar is 'n aantrekking daarnatoe. hoe baie mense se hulle wens hulle kan minder doen, en meer leef.

ek leef

ek byt

ek proe

ek kou

dis soet

dis bitter

dis opdraend

dis huil

dis val

en dit is weer opstaan