vir die onthalwe van nie verstaan

vir die onthalwe van nie verstaan

voel ek woorde aan jou

trap ek die verhoog met my lyf

tou draai ek om my hande

drink uit leё koppies woorde

speld veiligheidspelde aan 'n swart hemp

sit voor 'n sonhelder sak vol nartjies

skil een na die ander se ronde koppe af

om die soetsappige vlees teen my honger tong te lê

vlos ek my tande sodat jy my mond kan aanskou

borsel ek my hare om die borsel te herhaar

lees ek uit 'n boek met wit blaaie in persies geskryf 

stapel ek klippe op in 'n wankel hoop

gaan sit ek langs die ou man met die wynglas

wat hoop ek kom sit nie langs hom nie

die alleen druppel rooiwyn lê sy fossiel-lyf

teen die holte van die glas

tilt dit na my mond en proe gis en stof

vingers van sop lek my tong

bodem van bord val op my spoeg

die roosmaryn stik die brood

die mond van die tygerberge tuur soos 'n grot

my tong troos ek met druiwe

dood gekook in suiker

die vrou wat jou afloer uit haar donker oё

groet my met haar lyf

die kop van my regter skouer ruik na jasmyn