nuwe stem

met die vibrasie van hierdie nuwe stem

begolf ek die kuswande

van die gevestigde Ecca lande

en slyp ek skerp die snykant van my tonglem

met die sinsasie van tong teen tand

ril die rugstring van my verhemelte tot in die verstand

val ek halsoorkop oor elke sinsnede

vermallend opsoek na woordelike rede

totdat die kern van alle senuwees versinsualiseer

en geen tongval my sal keer

dat wanneer my stem gaan opstaan

my liggaam en siel agterna sal gaan

 *ek het vandag hierdie gedig van my herontdek. Dit is geskryf in 2008 en is die eerste gedig wat Ecca gepubliseer het toe ek lid word van hulle digtersgroep (die bundel Spaces, 2009). Dit is so lekker om 'n gedig van soveel jare terug te herlees en nog gelukkig met die inhoud daarvan te wees. Dikwels is ek skaam oor my jonger dae se digkuns, maar hierdie gedig het my nou verras en weer inspireer!