die son is ‘n klok
wat my ledemate met sy
golwe warm resoneer
ek staan ekstra regop in die kafeteria om beter
die tuisgemaakte roomys te kan betrag
ek kies die amoretto en suurlemoen
ek gaan sit buite in die winterson
en tel my seëninge in
elke tandrillende happie
dis koud in my keelgat maar o so warm is my vel
ek kan vir ure lank net so sit in die son
en vergeet van enige grootmens-plig-of-strewe
waaragtig! die hoogtepunt van
bekoring
is my vel in die son
dis soos droom, skep, dans
jy voel die harmonie van die sfere helder in
jou siel vibreer
jou siel vibreer
jy voel die grense verdwyn
soos jy saamgeweef word met alles en almal
jy smelt in ‘n diepe geluksaligheid
ah nee, ek moet bieg dat vel in die son oortref word
deur die gloeiende bekoring van
die liefde vir jou
deur die gloeiende bekoring van
die liefde vir jou
want om lief te wees
is so vervullend dat
ek gereed is om te sterf
is so vervullend dat
ek gereed is om te sterf
dit is heerlik om te dink aan liefde en sterfte
veral as ‘n mens dit kan doen in
die skyn van die son
No comments:
Post a Comment