Thursday, 29 September 2016

waxing lyrical

one refrain that will keep on singing from my heart
is the unnamed joy in the sensation of confident happiness
it is closely linked to a texture of life
a smell
a fully fledged nostril sensification of this awesome reality
it is in moments like these that immortality licks the throat
one can envision foreverness in the pursuit of all things beautiful
and heart-poundingly rich
i will not lie down when this effervescence sits so
close to my throat
it makes me rise in a lightness wanting to explore all 
the corners of the sky
let alone all the corners of the earth
i will make a study of all the twist and turns of metaphors
and search for an elegance of word contours that flank
the mountains deep into the heart of adventurous verbaciousness
it will be a sight to behold!

the refrain keeps on ringing in my soul
let me cling onto the faith of words
insatiably intertwined in my veins and fibres
let me never rest from this pursuit

it is in the harmonies of words that i will find resonance that
will keep the bells ringing mellifluously
into the honeycombs of my cells

let me not stop with the weaving
somewhere a combination of thread and texture 
will reveal a beautiful line of my own making
what more enriching thing is there?

once again hear the refrain in my heart
it is going to be a beautiful day in the sky
golden lines serpentining around clouds
spelling their own poetry
in their own unbounded rhythm

Monday, 26 September 2016

omring *

ek klim die heuwel agter ons huis uit
‘n kille wintersoggend in lidgetton, die midlands van kwazulu-natal
'n wilde wind terg my ywerige kuite en enkels
met jagende asems kom ek bo
ek kyk uit vir die plaat klippe 
waarop ek my gedigte gaan voordra

skielik breek twee rietbokke die stilte
en snel pylend oor die vlaktes
al agter hulle ratse pote slaan 
donker koolstof op uit die gebrande gras
met ‘n goeie afstand tussen ons 
gaan staan hulle stil en kyk my stip aan
hulle vertrou nie die vrede nie
en deins vlugtig uit my sig

ek vind my verhoog van klippe
en begin my gedigte een na die ander opsê
ek herhaal oor en oor die lyne van my gunsteling vers
hoe dig ‘n mens vanuit die denklose plek
daar waar dit net suiwer, spontane metafoor is
wat roekeloos uit die keelgat lek
en in filigraan lettergrepe
stalaktities in oorbuise drup?

ek voel aan dat iemand na my luister
ek kyk gedurig om my heen
dit is net gras, wind en heuwels 
ek is nie alleen
ek voel die land se bloed,  vesels,
kleure, liedere,
tonge en velle
voor my opdoem
daar is stemme in die wind
ek wil glo dat die asems van
my voorvadergeeste
my omring
en uitbundig my keelklanke toejuig

*Gepubliseer in die Sol Plaatje European Union Poetry Anthology, volume VI, 2016

Thursday, 8 September 2016

die suising van my taal die suiwerste troos

          vir pa Louis, in jou laaste dae

twee aande voor jou dood 
pen ek woorde neer as anker 
om jou laaste paar lydingsdae
iewers in my hart vashouplek te gee
jy sê op jou Louis-manier que sera sera
whatever will be will be
the future's not ours to see
die histrionika in jou stem troebel van weltschmerz

deur poorte woorde 
sidder my verbeelding in die verdoemenis 
van jou pyn en swaarkry 
ek wonder hoe gaan ek 
uit hierdie aftakeling 
digterlike sin kan put?

met moeite skribbel ek lukraak woorde
die papier begin lyk na 'n filigraan-net 
waarmee ek hierdie vlietende dae sal moet vasvang

ek maak my oë toe en sien 
ligvlekke deur digte woude breek
ek smeek dat johannesburg se stadsliggies
soos stukke sonne my sinapse sal opwakker met hoop
ek pluk elke lig soos lemoene
en gaar dit op in my arms vir die dae 
wat ek die sonnige soet gaan nodig kry

my brein stotter aan die sillabes wat glibberig bly
soos ek probeer vastrapplek kry in 
die hartskeurende oomblikke waar ons jou begin verloor

ek skryf woorde neer soos 
marionet-meester
besnaar
die ink-swart sterre 
teen 
'n sanikende hemelruim

beier en bulder
die parmantige skoppensboer
wat my hart se digte hartseer so brutaal wil vertaal

ek smag na troos
en verbeel my kaalvoete in modder
ek inkanteer die woorde 
wat herhaaldelik in my kop skyn
tierlantyntjies en kapok
sodat iewers in die donker 
'n sagte lig deur sal breek

                  26 julie 2016

Wednesday, 7 September 2016

water...

you are the fill
of my hands
that
overflows
with the delight of
you
on my tongue
and makes
the tremor
on my
skin
cause
the spin
in my head
to make
the celebration
of my
throat
break open
with
abandon

Tuesday, 6 September 2016

spark / vonk

for clarinetist, Morné van Heerden

and in the beginning was the spark
and the spark became breath
and breath became sound
and sound became throat
and throat became pipe
and pipe became finger
and finger became man
and man became dance
and dance became man
and man became finger
and finger became pipe
and pipe became throat
and throat became sound
and sound became breath
and breath became spark

aan die begin was die vonk
en die vonk het asem geword
en die asem word klank
en die klank word keel
en die keel word pyp
en die die pyp word vinger
en die vinger word mens
en die mens word dans
en die dans word mens
en die mens word vinger
en die vinger word pyp
en die pyp word keel
en die keel word klank
en die klank word asem 
en die asem word vonk