by die lughawe in port elizabeth

mense met soveel groot woorde en groot gevoelens

weef een sirkel om al die uitspinsels en uitspansels

van intellek en dwaasheid

dit voel asof ek soms die hele mensdom

in my rugstring dra

vliegtuig land en kom tot stilstand hier duskant

die restaurant by die lughawe in port elizabeth

ek sien jonges vasgevang in oorfone

oë genael aan skerms

duime wikkelend oor boodskappe en speletjies

kan ek net wonder oor hierdie land

met al sy gille en hallelujahs

al sy bewegende ledemate en honger mae

hierdie land met vliegtuie wat daagliks opstyg en land

hier is ek skuilend agter my sillabes

en droom oor die toekoms van die valleie en

die kinders en die groei van hulle jong stemme

ek sit met my palms na bo
op die klein tafeltjie in die restaurant

en glimlag vir almal wat verby stroom

ek is nie esoteries of van my kop af nie

ek wil ‘n seën uitspreek oor hierdie land en sy mense

in hierdie een gedig wil ek met soveel innige krag

goedheid en deernis tot lewe spreek

in die lughawe hang alles op so ‘n dun draadjie

vaarwelle en opwinding tril vir etlike oomblikke

voordat dit weggesweep word op vlug na

nuwe reise

nuwe beginne 

skryf myself disnis

skryf myself disnis

sodat ek die afgrond asook

die opgrond in kan rol

kolk myself tot binne-in

die kernste van die woordkern

dat ek moerwarm in die smeltkroes

kan borrel en sidder

sonder sien of hoor

die woordste van woorde

so lewend kan voel

ek hou dié pit tussen my wysvinger

en duim

beloer dit van alle kante

wanneer die lig deur 

die 

fasette 

pyl

sal die strale

die waaragtigste waarheid 
in

my selle 
oop 
en 
vry 
breek

you who

you who sunk into

my cells like

a wide-tummied breath

you who treaded

your spoor on

all the footpaths of my heart

you whose name

I keep wrapping

around my tongue

when I open my mouth

the ringing syllable of your name

nests in the sky

Kim

Kim

Kim I love you so

as my feet

as my feet break through the grass to 
get to the footpath leading to the ocean
my eyes trail off to the sky
the blue brightness seemingly happy
to see my heart so a-love

i love you beyond surety and unsurety
in the swirlest swirl of ocean waves
i tumble with my love for you
i lose touch with the earth 
my feet rise by its own wild dangling
the way i walk today
i can not hide the way my feet 
have fallen in love with you over 
and over again with each step into 
the beyondness of our love

my feet are frozen from the wintry walk on the beach
i want to get out of this wind and
phone you to let my voice ripple into you ears 
and your eardrums to feel the new beat of this love

i feel  not a pinch of pain as i start running
from sheer exuberance over the knobbly tarmac
my skin is so alive in this numbing cold
i see my heart running ahead of my chest
my body can not go as fast and fierce as 
my heart leaping toward the voice of you

i can not sleep

i can not sleep
i can not sleep
i am overflowing
with
merry thinkery

soos

soos 'n mango
wat in
sy
eie soetheid sug

neem oor!

ek skryf met my bic pen en soos

ek begin dommel in slaap

skuif ek my skryfboek eenkant

maar hou die blaai oopgevou

en sit my pen neer sonder om die inkpunt terug te druk

pen moet gereed wees

om self die gedig neer te pen

as die muse oor my bed dwaal

en my hand slaap

pen – ek beveel – neem oor in die skryf van hierdie gedig –

al mag ek slaap – moet jy

bly skryf

à la sorcerer’s apprentice!