by die lughawe in port elizabeth

mense met soveel groot woorde en groot gevoelens

weef een sirkel om al die uitspinsels en uitspansels

van intellek en dwaasheid

dit voel asof ek soms die hele mensdom

in my rugstring dra

vliegtuig land en kom tot stilstand hier duskant

die restaurant by die lughawe in port elizabeth

ek sien jonges vasgevang in oorfone

oë genael aan skerms

duime wikkelend oor boodskappe en speletjies

kan ek net wonder oor hierdie land

met al sy gille en hallelujahs

al sy bewegende ledemate en honger mae

hierdie land met vliegtuie wat daagliks opstyg en land

hier is ek skuilend agter my sillabes

en droom oor die toekoms van die valleie en

die kinders en die groei van hulle jong stemme

ek sit met my palms na bo
op die klein tafeltjie in die restaurant

en glimlag vir almal wat verby stroom

ek is nie esoteries of van my kop af nie

ek wil ‘n seën uitspreek oor hierdie land en sy mense

in hierdie een gedig wil ek met soveel innige krag

goedheid en deernis tot lewe spreek

in die lughawe hang alles op so ‘n dun draadjie

vaarwelle en opwinding tril vir etlike oomblikke

voordat dit weggesweep word op vlug na

nuwe reise

nuwe beginne