die lewe vanmiddag
skrille sillabes tref die nokke van dakke
die son aanskou alles ongedeerd
die geesdriftige dialoog word al hoe harder
ek lag in my mou
ons wit mense se stemme so self-bewus
en verstrak met onbenullige inhibisies
hoe vry klink hulle volborstige stemme
wat sulke maklike eggo's
in die straat
laat lê
No comments:
Post a Comment