ryg hulle soos sonskynige sonne deur die papier
laat die verse stadig en groen groei soos mos
wat jy oor jou honger tong kan gooi nes 'n karos
dit is 'n moerse vertroeteling vir woorde om so mooi te lê
met die berusting dat niemand hulle ooit sal kan ontsê
waaragtig! 'n gedig sal jy nooit kan ontskryf
soos 'n gretige bloeisel kom lê sy in jou lyf
so, bly die ryme pluk soos appeliefies uit die bos
sonder om 'n voet te lig sal die verse jou van engte verlos
No comments:
Post a Comment