ek moet raai wat hulle sê en wil sê
hoor ek 'n dringende lyflose stem deur my ore dring
hoe lekker om soms die see te vergeet, te vermy
en die aand tien voor tien in die middel van hierdie gedig
wakker te word en skielik die see te hoor
asof vir die eerste keer
daai opwinding van nuwe ontdekking deur
die ore te voel bruis
dankie lyf
dankie sintuie
dankie psige
dat julle elke dag in staat is om te vernuwe
en van vars en vooraf die lewenssmake te proe!
No comments:
Post a Comment