in sewentien sillabes
haal ek weer asem
die see roep my hart
hy wil met haar speel vanaand
see, kom toor haar weg
wolmus op my kop
lê ek by die oop venster
wil die see insluk
blindelings skryf ek
tas met lompe vingers rond
wat vra die haiku?
ek gryp die pen styf
huiwer nie hierdie keer nie
die digkuns sal rys
die see ken ritme
die see is vol self-vertroue
laat ek in haar klim
sewentien polsslae
drup van my honger tong af
- toe, lek vinnig op!
ek maak my oë toe
gedig rus op my gesig
voel die verse toor
pamperlang my tong
dan sal die woorde kom
bederf my dig-klier
kortpad na die hart
is die diep asem van rus:
die tevredenheid
No comments:
Post a Comment