 |
| photographer: Dani Debellis |
Die digter is nie
dood nie
geskoei op Die kind van Ingrid
Jonker
Die digter is nie dood nie
die
digter lig haar tong teen haar demone
wat
Waansin skreeu skreeu die stemme
van
sin en behoort
in
die konsternasie van die verlore siele
Die
digter lig haar tong teen haar gene
in
die stryd teen die sinneloosheid
wat
Waansin skreeu skreeu die stemme
van
die voorvaders en spoke
in
die DNA van ons opstandige woede
Die
digter is nie dood nie
nòg
in die bad nòg op die pad
nòg
met die lem nòg met die gas
nòg
op die brug oor die donker rivier
waar
haar begeerte lê met salwende water in die longe
Die
digter is die skim in die krygsliedere
singend
met tonge kele en vuiste
die
digter breek deur alle sinne en onsinne
die
digter tuur deur donker poele en in die smart
van
die aarde
die
digter wat net wou skryf in die stilte van haar kop is orals
die
digter wat vrou geword het sing deur alle tale
die
digter wat mens geword het vlieg deur alle harte
Sonder ‘n woord
Sonder ‘n woord
No comments:
Post a Comment