waaragtig
die kreun in
ons ribbes hou nie op nie
die
selle weier om te ontrafel
ons speel die vrees weg
ons klou verbete aan ons kele in die duister tye
bang en bly dat ons siele sal ontsnap na
beter
sinsasies
o hoe ons hou daarvan om
te speel met die klanke gedoop in
primordiale herinneringe
te speel met die klanke gedoop in
primordiale herinneringe
diep
in ons oorkanale bloei daar vlerke
wat
nie kan wag om te vlieg
die
rugstring loop hier reg uit ons kele uit
en
spat in kwiksilwer asems deur die silwer pype
die
vlees volg die klank
ongeag
van skaamte
sal
die vlees luister en onverskrokke
ons kwesbare siele bly omhul
ons polsslag verteer elke dag tot ‘n vlugtige gedig
ons ledemate bly hardloop agterna
die
hande wil gryp gryp na vashouplek
die
tornados in ons heilspellende inkantasies
sal
bly kolk solank die kwiksilwer asems
in
aanraking bly met die oer-grond
al
wat ons wil hê is dat ons klanke
resonerende
spore sal agterlaat
versadiging
dartel soos warm silwer
deur ons klei-lywe
mag
die kwiksilwer asems
ons kele
smelt en
giet tot
in
vermurwende vrede
smelt en
giet tot
in
vermurwende vrede
No comments:
Post a Comment