raaktoor

ek móét vandag ‘n gedig skryf

al moet ek dit by my duim uitsuig!

die skryf van die digkuns is ‘n komplekse besigheid

as jy nie oplet raak jou sinne gou die kluts kwyt!

dit is nie soos ‘n eksamen waar krip-notas ‘n uitweg kan wees

en jy die antwoorde skelm vanaf jou mou of pennedosie kan lees

ek is ook geen boheem wat glo poësie sal vloei met ‘n dosis opium of wyn

maar tog kan dit nie net so vanuit die blote lug of my grysstof verskyn?!

die gelowiges sê goddelike ingryping is die antwoord

maar hiermee staan ek nie heeltemal in akkoord

hoe kan ek my vertroue plaas op 'n vonk om oor my hoof te flits

en die inspirasie soos vuur aan te hits?

ek weet dit was eens op ‘n tyd mode

om te wag vir die aanraking van die muses en die gode

maar ek kan nie alewig wag vir die vonk van ‘n eksterne bron

dit moet seker kom vanuit my eie skynende son?

moenie te veel dink, huiwer of wag

watter vers dit ookal is, bly skryf elke dag

die digkuns wil ge-uiter wees

al word jou hand en stem lam en hees

glo dat die regte woorde sal kom 

en vrylik op jou papier en tong gaan oopblom 

die digkuns sal jou smekinge aanhoor

en op sy eie tyd jou sinne raaktoor