beur daar 'n gedig deur
die senuwees staan orent
en kloof middeldeur my murg
om die weg te baan
vir Lara se verse
die blomme trompetter
die voëls kwetter
my maag my hart
my tong my hande my keel
my oë my wangbene
my siel bly honger
kom digkuns
groei en sprei julle blare
gulhartig oor
my aarde
gee helder nuwe suurstof
vir my honger longe
No comments:
Post a Comment