ontembaarheid

inderhaas kom die wolk op my neergedaal

die dag mag nie eindig voordat ek

iets van relatiewe betekenis neerpen nie

my hart klop tot in die glas water

komaan, moet nie so gou opgee

vang die essensie van vandag vas 

daar moet iets wees wat die dag gemaak het dat

hy tot hier toe in die son gedraai het

vat jou net en

vang

daai skoenlapperige iets

ek is oortuig dit wil nie gevang wees nie

dis die wilde geaardheid van die digkuns –

dit wil vry wees van enige inhokking

die essensie van vandag:

die ontembaarheid van die woord.

tamelessness

the cloud descends on me in great haste

the day may not end before I have

penned down something of some relative significance

my heart beats right into the glass of water

come on, do not give up so soon

capture the essence of today

there must be something that has made the day

to have turned to this point in the sun

take your net and

catch

that butterflyish something

i am convinced it does not want to be caught

that is the wild nature of poetry –

it wants to be free of any confinement

the essence of today:

the tamelessness of the word.