om te weet die oë van jou het op die woorde van my geval
maak elke gewrig in my sintaksis ontkoppel
ek is uitgetiep oor die afgrond van jou verbeelding - die ekstase!
die hart wil nie bedaar
ek staan kaler as kaal voor jou
en dis nie skaam en wegkyk
maar diep in jou onbegrensde oë inpyl
ek sien
jou
raak
en die sien
raak
jou
met ons siele bou ons metafore waaroor ons na mekaar se digte takke klim
jy is 'n gety wat deur my pols
en die slapende wildheid in my wakker maak
god dank vir aanraking
en
invloed!
my tong het reggemaak vir 'n forever stilte
en toe kom jy
en ons weet goed
aangeraakte organe staan
penorent
en skielik maak
oorlewing weer
sin
ek wil in alle naaktheid voor jou staan
niks anders sal sinmaak
No comments:
Post a Comment