hallelujah

ek luister na hallelujah

soos gesing deur jeff buckley

en my regter voetsool gloei asof daar ‘n vuur naby flikker

my hartspier huil trane dikker as bloed

ek kou die potlood met ‘n melankolie in

hierdie vrydagmiddag oktober hitte

die wit gordyne beweeg so lig

soos eens die plooie van my ouma

ek vang hier ‘n oomblik van rus in die tornado van die dag

met ritte op taxis busse en treine

tussen my ouerhuis in turffontein en my alma mater in pretoria

borduur ek herinneringe op ‘n enkele warm spoor

ek kan nie help dat die nat van my trane selfs in my ore gaan sit

ek wikkel my pinkie in my oorholte

herrangskik die was tussen die trane

om plek te maak vir die oorfone

want hierdie hallelujah wil ek nie vertroebel 

ek dink terug aan die laaste 24 uur se emosies

en ek word skielik opgewonde toe ek onthou ek het

anne sexton se volledige gedigte gistraand gekoop by

protea boekwinkel in burnett straat

ek het paar gedigte kon lees op die trein terug jozi toe

en die vrede van die warboel emosies

het kom stil sit in my oë wat anne se sinne verorber

aai om gedigte te lees is soos bid of mediteer

al is die kop aan’t raas en die hart seer

het gedigte ‘n manier om my aarde toe te bring

en lig om my tempels te laat kring