Tuesday, 23 November 2021

Escher tuimel in die digtersharte

ek wil 'n gedig skryf 
wat soos Escher
jou kop en lyf laat dryf 
op met die trappe af
wanneer jy dink jy rym na regs 
gooi hy jou radar na 
links
jy dink jy het gaan visvang
en nou sit daar 'n voël in jou net
die dubbeldwarsterugspieëling van metafore
die interweef van dimensies
kruisbestuif die oorvleueling van persepsies
en soek nie om die positiewe van die negatiewe te onderskei
hulle is gesmelt in dieselfde gesig van die munt
'n gedig met geen begin of einde
'n oneindigende verdraaiing en intolling van 
'n duisend digtersharte  
wat jou dieper en vlakker 
verder en nader bring aan die perspektief
jy bly jou inasem uitasem 
terwyl jou vryheid verstrengel lê in 
die labirintynse arms van hierdie vers

No comments:

Post a Comment